De roep

 

Daar gaan waar mijn voeten me brengen. Ik geloof dat dit altijd een kwaliteit van me is geweest. Soms wel met zeer turbulente gevolgen maar altijd was het de best volgende stap.

En ik doe het nog een keer. Nu samen met mijn maatje. Onze voetstappen zullen binnenkort over het Portugese land gaan. Over bergen en dalen. Tussen wijnranken en olijfboomgaarden. Genietend van eigen geoogste groenten, noten en fruit.
Onze droomplek hebben we bijna gevonden.

Hoe is het gegaan?

Op 22 augustus klapte ik mijn laptop open om naar een van mijn groepen op Facebook te gaan. Op het beginscherm plopte een foto op van een huis dat te koop was in Spanje. Je kent het wel, je klikt ergens op, bekijkt het en voor dat je het in de gaten hebt ben je aan het doorklikken. Nu heb ik mezelf een sterke focus beloofd om dat niet te doen maar dit keer kon ik me er niet aan houden. Van Spanje ging in naar Frankrijk en van Frankrijk naar Italië en zo kwam ik in Portugal terecht.

De Roep

Vanaf het moment dat ik het woord Portugal zag ging ik rechter op zitten. Ik dacht terug aan de keren dat ik in Noord Portugal ben geweest. Mijn eerste voorzichtige stappen om een meditatievakantie te gaan organiseren was daar. Mijn gedachten dwaalden af naar de keren dat ik op die enorme grote steen zat. ‘On top of the world’ zo voelde het. We hebben daar heel wat uurtjes gezeten samen met Lidia. Terwijl ik wat aan het scrollen was zei ik tegen Henri, “Kijk, dit is in de buurt van Lidia….zou dat mogelijk zijn voor ons?”. Nu was ook zijn aandacht gewekt en samen waren we een paar uur allemaal percelen aan het bekijken. Ons enthousiasme groeide. “Zullen we het even aan Lidia vragen?” vroeg ik. Ik had mijn telefoon al in mijn hand om Lidia een bericht te sturen. Ze reageerde binnen een seconde met: “Absoluut, zullen we even bellen?”

Met een verse kop koffie in ons hand nestelden we ons in het hoekje van de bank om met Lidia te gaan beeldbellen. Tijdens dat gesprek werd ons enthousiasme alleen maar groter. Dit was het moment.

Waarom nu?

Al jaren genieten we van al onze wandel- en fietstochten en tijdens die tochten kijken we naar de meest prachtige boerderijen. Altijd dromend over onze eigen Close2Nature plek. In de bijna 10 jaar dat ik ons bedrijf Close2Nature heb vormgegeven heb ik het geluk gehad onze cursisten te laten genieten op steeds mooie fijne en rustige Close2Nature plekken. Zo heb ik een aantal jaren een atelier- en cursistenruimte gehuurd in het midden van een biologische pluktuin in de Achterhoek en op dit moment huur ik een mooi atelier in Didam. Door die twee plekken ben ik nog meer gaan beseffen hoe groot mijn verlangen was om nog dichter bij de natuur te wonen. Want ik realiseerde me dat ik al van jongs af aan steeds nieuwe wegen kies om van A naar B te gaan en altijd op zoek naar dat ene huis. Zo ben ik van een heerlijke grachtenwoning in Amsterdam steeds wat verder weg gegaan richting het platteland. Altijd met volle teugen genoten van de plek waar ik woonde. Ook van het huis waar we nu wonen, een paar honderd meter vanaf het bos waar we vele wandeluurtjes hebben doorgebracht.

Die dag, 22 augustus was de dag dat we het wisten: wij vertrekken naar Portugal. We hebben meerdere keren op het punt gestaan ons huis te verkopen maar omdat het zo’n fijne plek is hebben we het niet doorgezet. Maar nu stonden alle lichten op groen en konden we niets anders doen dan die roep te volgen.

Dezelfde dag hebben we het de kinderen verteld. Dat was even moeilijk voor me. Ze vonden het niet zo raar dat we ons huis zouden gaan verkopen want wij hadden ze de afgelopen jaren al met verschillende ‘dit is het huis’-verhalen overladen. Maar toen we Portugal noemden vielen hun monden wel even open van verbazing. Heel mooi hoe we dit vervolgens met elkaar zijn aangegaan. Alles mag er zijn. Even voelde ik me wel de slechtste moeder die er bestond.

Ik zag voor me hoe ik er niet voor ze kon zijn als er iets aan de hand zou zijn of dat ik misschien niet bij de geboorte van mijn eerste kleinkind ben….alle scenario’s gingen door mijn hoofd.

Toch voelde ik ook hoe speciaal het zou zijn als onze (toekomstige klein)kinderen een week of langer naar hun oma in Portugal zouden komen. Ik zie een mooi plaatje voor me.

De huidige tijd als drager

Veel wat we doen met Close2Nature is al online. Vorig jaar hebben we zelfs de jaaropleiding Encaustic Art Coach® grotendeels online laten verlopen. Heel apart maar het leek of we steeds een situatie vooruit liepen. Ook het uitbrengen van onze eerste inzichtkaartenset bleek een perfect moment te zijn. De titel van de set was gekozen voordat de huidige situatie ontstond. ‘Een Nieuwe Realiteit’.

We gaan gewoon door met nog meer moois

We voelden al een tijdje de behoefte om onze online lessen ook in het Engels te gaan aanbieden. Dat gaat nu gebeuren. Zie je het voor je? Lessen opgenomen bij een stromend beekje, onder een olijfboom of voor de sinaasappelbomen? Ik in ieder geval wel.

Juist nu

Wij zijn niet de enigen die een roep voelen om te gaan doen wat we al jaren willen. Ik zie het om me heen gebeuren. Het is een tijd dat we de wijsheid van ons hart mogen volgen. Dat we ons echt afvragen: “Is dit het leven waar ik blij van wordt?”

Met een gerust hart vertrekken

We weten dat Close2Nature hier in Nederland in zeer goede handen is en alhoewel we jaar 2 volgend jaar zeer waarschijnlijk grotendeels online gaan doen met als extra een week Portugal, zal de rest gewoon doorgaan zoals het nu ook gaat. Wij zien het als een extra toevoeging. Nog meer Close2YourNature….maar dan vanuit of in Portugal.

De Formule

Velen weten het al, wij leven volgens een formule. Deze formule is me een aantal jaren geleden aangereikt en het leven volgens deze formule heeft ons al heel veel gebracht.

1. Leef je leven volgens je grootste passie

2. Doe er alles voor

3. Laat de uitkomst los

4. En wat de uitkomst ook is, benader deze positief

We zijn er nog even

We hebben nog geen idee waar de plek van onze dromen zal zijn. Wel weten we dat het in Noord Portugal is. We blijven dus nog een tijdje en hebben geen haast. Alles zal zich op het juiste moment ontvouwen. Daarin hebben we alle vertrouwen.