Bevrijd & Bevrolijkt
Mijn ene voet raakt de grond. Heel voorzichtig, aftastend en dan wat vaster. De grond die net een klein beetje verwarmd is door de schaarse zonnestralen voelt fijn aan. Dan de andere voet. Mijn sportsokken prop ik in mijn wandelschoenen. Stil staan. Een tintelende sensatie. Fris en warm tegelijk. Voorzichtig zet ik de eerste stappen. Het is al weer veel te lang geleden dat ik dit deed. Ik laat de energie vanuit de Aarde mijn lichaam instromen. Een verwarmende zonnestraal op mijn gezicht moedigt me aan. Ik kijk vooruit, het pad is nog lang. En dan ga ik. Stap voor stap zet ik bedachtzaam mijn voeten neer me afvragend wat ik zal voelen. Vluchtige ‘wat als’ gedachten komen en gaan. Zuchtend, verlossende lucht die zich vermengt met de buitenlucht.
Bevrijdend & Bevrolijkend. Een steeds groter wordende glimlach vult mijn gezicht. Wij zijn één. Een koolmeesje, een boomklevertje, een vlaamse gaai, galopperende paardenhoeven, de specht die er lustig op los tikt en in de verte de roep van de buizerd. Soms wegzakkend in de modder en dan weer over het mos dat zo zacht voelt als fluweel. Van zacht naar hard, van stekelig naar nat, van groen naar zwart… mijn stappen worden lichter en al fladderend loop ik kilometers door het prachtige bos. Bevrijd en Bevrolijkt
