Ze kijkt me hoopvol aan. Ogen die door mijn praktijkruimte schieten, op zoek naar een antwoord voor haar vragen. Ze is wat teleurgesteld. Ze had verwacht dat een afspraak maken met mij haar direct antwoorden zouden geven en dat de ‘zaak’ daarmee zou zijn opgelost. Ze had allerlei verhalen over me gehoord; dat ik heel snel in een tekening een anker kon vinden, een leidraad waaraan zij zich vast kon houden. Haar vriendin was bij me geweest en haar had ik zoveel details uit de wastekening kunnen aanwijzen waardoor zij allerlei inzichten kreeg. Die inzichten resulteerden in beslissingen en die beslissingen resulteerden in een ander leven. Dat wilde Petra ook. Ze hunkerde naar een ander leven maar wist niet hoe. In de tekening was dat ook duidelijk te zien en te voelen. De enige uitdaging voor Petra was echter dat ze stappen zou moeten nemen, beslissingen zou moeten maken. Beslissingen die ik niet voor haar kon maken, stappen die ik niet voor haar kon zetten. En al zou ik het kunnen, ik zou het niet hebben gedaan. Natuurlijk was ik begaan met Petra. Er was een tijd dat ik het liefst die stappen voor haar had willen zetten. Dat ‘ik het wel even voor haar deed’. Haar zachte, lieve, gekwetste ogen verlangden zo intens naar verandering.

In een fractie van een seconde zie ik mezelf daar zitten, jaren geleden. Nou niet precies daar natuurlijk, maar wel in een praktijk in België. Ik was achter in de 30 en in die periode aan het helen van een traumatische jeugd. Ik ontdekte in die tijd de oorsprong van mijn beslissing om niet als vrouw door het leven te willen gaan en al helemaal niet als sensuele vrouw. Als heel klein meisje had ik ervaren dat er leuk uit zien en verwonderd kijken me flink in de problemen kon brengen. Het was een soort vrijkaart om mij te betasten. Dat deed ik dus niet meer. En als ik het dan per ongeluk wel deed, dan vond ik dat de gevolgen meer dan verdiend waren. Ik ging me steeds mannelijker gedragen en probeerde zo min mogelijk op te vallen. Ik veronderstelde ook dat ik lelijk was want ik kreeg niet veel aandacht van mannen. Er waren twee complimenten waar ik altijd blij mee was. Iedereen zei dat ik mooie ogen had en dat ik altijd vrolijk was. Die combinatie vond men leuk. Maar als ik iets te lang in hun ogen keek vonden ze het eng want ik keek dwars door ze heen, zo vertelden ze me. Die opmerkingen maakte dat ik vaker naar beneden keek om de ander niet af te schrikken, om niet teveel op de voorgrond aanwezig te zijn. Ik deed dat ook om mezelf te beschermen omdat ik zoveel informatie binnen kreeg over hoe de ander zich voelde.

Ik kon het verlangen van Petra heel goed begrijpen. Toch kon ik haar alleen helpen door dingen zichtbaar te maken. Toen ik in de met haar vergelijkbare positie zat, verlangde ik er ook naar dat iemand met een toverstafje mijn hele leven zou veranderen. Nu ik terugkijk en zie hoe waardevol het is geweest dat dit proces niet van het een op het andere moment is verlopen, kan ik haar alleen maar hetzelfde gunnen. De weg er naar toe is mooier, waardevoller dan ik ooit had kunnen bedenken.

Today I rise

Het begin

Tijdens mijn eerste huwelijk, met een Aziatische man, ontdekte ik dat ik me veel vrouwelijker voelde wanneer ik Aziatische kleding droeg. Zodra ik me verkleedde nadat ik van mijn werk kwam of wanneer ik naar familie op bezoek ging en ik een mooie Salwar Kameez droeg, voelde ik me vrouwelijker en werden mijn bewegingen sierlijker. Ik had het alleen op dat moment nog niet in de gaten. Door stap voor stap het proces van het ontdekken van de oorsprong van mijn gedragingen te doorlopen, kwam ik dichter bij de vrouw die ik nu ben. Uiteindelijk heeft dat proces ruim 10 jaar geduurd. Een periode waarin ik steeds meer de vrouw in mij ging zien, het meisje in mij toestond om te spelen. Samen gingen we op pad en deed ik de dingen die ik vroeger nooit zou durven. Gedurende die tocht ontmoette ik vele mooie, inspirerende vrouwen. Elke vrouw was als een spiegel voor me. Ik wilde in het verleden het liefst met mannen werken. Bij vrouwen voelde ik me nooit op mijn gemak. Later snapte ik waarom. Ze lieten me zien zoals ik in mijn hart graag had willen zijn, maar waar ik op dat moment nog niet bij kon.

Verlangen omzetten in actie

Zo heb ik in die tijd steeds, stap voor stap, mijn verlangen omgezet in actie en inmiddels voel ik me op en top vrouw. Heerlijk om die twee energieën samen te voelen. De mannelijke energie en de vrouwelijke. Het mag er allemaal zijn. De weg er naar toe was interessant en elke kleine oefening, workshop of opleiding bracht me verwondering.

Tegenwoordig werk ik het liefst met vrouwen. Het geeft me enorm veel voldoening als ik vrouwen kan inspireren om zichzelf te ont-dekken. Dat is de reden dat ik de nieuwe online cursus ‘Ontmoet de vrouw in jou’ heb ontwikkeld. De tekeningen geven steeds nieuwe aanwijzingen en de aanvullende oefeningen geven verdieping. En juist dat te delen met andere vrouwen, is helend.

Vrouwen ontmoeten vrouwen

De kracht van vrouwen is enorm. Niet alleen onze veerkracht, wilskracht, aantrekkingskracht of overlevingskracht maar vooral onze Scheppingskracht,
Verbeeldingskracht, Levenskracht, Warmtekracht, Zielskracht…..

…. het is onze pure Toverkracht

 

Wil je meer weten over de 7 weekse online cursus? Kijk dan hier www.close2nature.nl/ontmoet-de-vrouw-in-jou

Heb je nog nooit een wastekening gemaakt? Kijk dan hier naar het filmpje

 

 

*Petra is in deze blog een fingeerde naam