Oermoeder
In de wereld van vandaag ervaren de mensen twee soorten armoede: de armoede veroorzaakt door gebrek aan voedsel, kleding en onderdak en de armoede die veroorzaakt wordt door gebrek aan liefde en compassie. Van deze twee moet de tweede helft het eerst in aanmerking genomen worden, want als we liefde en mededogen in ons hart hebben, dan zullen we van ganser harte degenen die gebrek aan voedsel, kleding en onderdak hebben, helpen ~ Amma
Amma (www.amma.nl) was in Nederland en ik heb het volledig mogen meebeleven. Ik ben er zo door geraakt dat ik het graag met je wil delen. Ik kon het me nauwelijks voorstellen dat duizenden mensen zitten te wachten op een omhelzing van nog geen halve minuut. Veel mensen spreken over liefde, maar Liefde Zijn dat zien we maar weinig. Over de hele wereld zijn er ‘so called’ Guru’s, maar zo onbaatzuchtig leven zoals Amma heb ik zelf nog niet eerder gezien. Wat een groots voorbeeld is zij voor ons allemaal.
Een organisatie die compleet draait op vrijwilligers en meer realiseert dan menig politieke leider over de hele wereld zegt te willen doen.
“Embracing the World” (www.embracingtheworld.org) is een geweldig project ontstaan vanuit een meisje, die doet waarvoor ze hier op aarde gekomen is en inmiddels al miljoenen harten heeft geraakt.
Voor mijn man en mij was het nieuw. Vrienden van ons vertelden dat ze dit jaar weer naar Amma gingen voor een omhelzing en wij besloten om het ook te gaan ervaren. ‘Je moet wel op tijd komen hoor want je krijgt een nummertje voor wanneer je aan de beurt bent en dat kan heeeeel lang duren’ zei mijn vriendin lachend. We waren er om 17 uur en toen stond er al een lange rij. Wat ons opviel was de sereniteit, saamhorigheid en de gevoelens van verlangen. Verlangen naar die halve of kwart minuut omhelzing. Een uur later werden de nummers uitgedeeld. Er waren veel vrijwilligers die stuk voor stuk met enorme toewijding aan Amma hun taak vervulden. Alles verliep vlekkeloos. Ik heb geen idee hoeveel bezoekers er precies waren maar ik schat alleen deze avond al ongeveer 1500. De liefdevolle energie van Amma was overal te voelen. Gezamenlijk hebben we gemediteerd en daarna was het wachten op onze beurt. Echt wachten was het niet. Er was van alles te beleven. Overal zaten mensen aan tafeltjes of in groepjes op de grond. Er was een markt met allerlei mooie producten (waarvan de opbrengst direct ten goede komt aan Amma-projecten); er waren diverse voorlichtingsstandjes of je kon je terugtrekken in jezelf om te mediteren. We hebben een heerlijke Indiase maaltijd gegeten en Chai (thee op Indiase wijze gezet) gedronken. Heel fijn om deze avond samen met onze vrienden te beleven. Prachtige mensen om ons heen in Sari, Salwar Kameez en kinderen in Lenga. (Aziatische kleding) Het eten en de mensen uit verschillende windstreken, bracht me terug naar mooie herinneringen. Ik voel altijd de warme connectie met India/Pakistan omdat ik 12 jaar van mijn leven veel met deze cultuur te maken heb gehad. Ik ken dus alle gerechten en gebruiken en dat voelde als een soort thuiskomen. Dat thuiskomen is weliswaar niets vergeleken bij het “thuiskomen” dat ik om 01.30 uur s’ nachts heb ervaren toen Amma me vasthield en mooie woorden in mijn oor fluisterde.
Onderweg naar ‘thuiskomst’
Het was goed en strak georganiseerd. Alles was erop gericht dat iedereen een omhelzing kon ontvangen met inachtneming van Amma. Zo mocht je geen bril, oorbellen of haarclipjes dragen als je naar Amma ging. In de wachtrij kregen we een protocol te lezen waar we op moesten letten om Amma’s lichaam niet teveel te belasten. Het leek een beetje op een lopende band van een fabriek maar dan met als einddoel een liefdevolle omhelzing van Amma, die ik mijn hele leven niet meer zal vergeten. Eigenlijk zijn er geen woorden voor maar ik zal het toch proberen. Steeds een stoeltje opschuivend tot we dichtbij Amma waren. Ze zat op een podium, felle lichten om zich heen en een stuk of 6 mensen die er voor zorgden dat alles gladjes verliep. Zo zorgden zij ervoor dat Amma genoeg dronk en at; dat het haar van de mensen die omhelsd werden, niet in het gezicht van Amma kwam; dat het eventuele zweet van de hoofden van de mensen voor de omhelzing werd afgeveegd enz. Wat een geregel voordat een omhelzing überhaupt kon plaatsvinden.
Thuiskomen
Maar dan het moment dat ik voor Amma zat. Half twee ‘s nachts. Eerst mijn man, toen ik en dan samen in haar armen. Dat was mijn moment, een moment tussen Amma en mij. Ik voelde dat tijdens deze omhelzing er een overdracht plaatsvond. Alsof ik direct met mijn ziel verbonden was met die van Amma. Het was een gevoel van ingeplugd worden. Alsof een stekker in het stopcontact werd gestoken en dat de stroom rijkelijk kon stromen. Maar dat was het niet alleen. Zonder dat ik één woord met Amma wisselde en zij mij stevig vasthield en een aantal woorden herhaalde in mijn oor, was er het gevoel van erkennen van mijn ziel. Alle verhalen van mijn leven werden in een fractie van een seconde aan haar doorgegeven terwijl zij me vasthield. Een oermoeder van alle moeders. Op deze Rode Draak-dag, die gaat over oervertrouwen, is de mantra die daarbij hoort wel heel toepasselijk: “Ik ben mijn eigen moeder”. Na deze omhelzing voelde ik dat nog krachtiger. Na dit moment werden we snel het podium afgeleid om plaats te maken voor andere mensen. Maar de energie bleef door mijn lichaam stromen. Wat een beleving! Bruisend van energie, liefde en vreugde reden we terug naar huis waar we rond 4 uur ons bed in stapten.
Amma ’s blauwdruk volgens de Tzolkin
Onderweg naar Amma was ik benieuwd naar de blauwdruk van Amma volgens de Tzolkin.
Net als ikzelf is Amma geboren op een Blauwe Hand-dag. Op toon 11 in het Rode Aarde levenspad. Ze leeft haar blauwdruk en dat is inspirerend om te zien. Toon 11 is de toon van bevrijden. Dat is exact wat Amma doet. Ze geeft (Blauwe Hand) belangeloos en bevrijdt (toon11) zo pijn, verdriet en onmacht bij miljoenen mensen waardoor de wereld steeds een stukje liefdevoller wordt. Haar Kosmische zegel (haar moeiteloze zelf) is Blauwe Nacht, toon13. Haar intuïtie IS er en daar mag iedereen van mee genieten. Haar DNA zegel (creëren vanuit vreugde) is Blauwe Storm 2…. Ik kan alleen maar zeggen dat Amma de balans heeft gevonden door in alle hectiek van de wereld stralend haar eigen plek in te nemen. Ze reist over de hele wereld en gaat zo waar haar voeten haar brengen (Rode Aarde, haar levenspad)
Hieronder zie je het eerste blad van haar creatieprofiel. Ik was erdoor geraakt.
Neem eens een kijkje op de website van Embracing The World (www.embracingtheworld.org) als je wilt weten wat Amma allemaal heeft gedaan voor mensen die het heel hard kunnen gebruiken.