Zij
Vandaag mocht ik een bijzonder verzoek inwilligen. Via via ben ik een paar jaar geleden in contact gekomen met haar. Ze maakte ooit een opmerking onder een blog waarin werd gesproken over een tekening van mij. Heel terecht zei zij toen tegen de schrijfster van de blog, dat ze zich niet zomaar met iedereen in moest laten, omdat er veel gemanipuleerd werd. Ik vond het zo’n mooie opmerking (toen nog niet wetend dat ik er zelfs les in zou gaan geven) dat ik haar liet weten dat ze volkomen gelijk had. Alle antwoorden zitten immers in onszelf en soms kunnen we anderen raadplegen om ons nieuwe dingen te laten inzien. Vanaf die tijd is er een bijzonder contact tussen ons ontstaan. Ze had graag een keer een workshop bij mij willen volgen of een persoonlijk consult willen boeken maar helaas laat haar gezondheid dat niet toe. Nu is ze eindelijk, na 27 jaar, een weekje op vakantie, speciaal georganiseerd voor mensen die niet meer zonder begeleiding op vakantie kunnen. Zij heeft COPD met een longinhoud van nog slechts 15%. Nu ze haar vakantie redelijk dicht in mijn omgeving doorbracht, heeft zij mij gevraagd of ik haar een consult op haar vakantieadres wilde geven. De tekening moest van te voren worden gemaakt. Van het kleinste beetje walm van het schildersijzer zou ze al snel te benauwd kunnen worden. Ik heb natuurlijk volmondig ja gezegd en reed met veel plezier naar haar vakantieadres.
Licht, Liefde en Warmte om ons heen
Al direct bij aankomst kon ik de fijne sfeer voelen. Ik liep wat zoekend het gebouw binnen en hoorde direct mijn naam vanuit de eetzaal. We ontmoetten elkaar in de centrale hal. Terwijl ik daar zo met haar zit, kijk ik naar al die vriendelijke gezichten om me heen. In de tas, die naast me staat, zit haar tekening. Haar begeleidster van deze week, komt met uitgestoken hand, liefdevol glimlachend naar me toe. ‘Welkom, fijn dat u er bent’ en ze vraagt wat ik wil drinken. Er zijn hier veel vrijwilligers, die, uit de grond van hun hart, de vakantiegangers willen verwennen en ze vooral willen laten genieten. Zo kunnen ze een weekje, zo veel als mogelijk is, hun ziekte en de bij behorende dagelijkse beslommeringen even vergeten.
Ik zie een man in een zachte soepele tred tussen de stoelen door rennen in de richting van de lift. Zijn houding geeft ont-spanning. Zo zijn hier alle vrijwilligers. Prachtig dat ze dit doen. Ik voel Licht, Liefde en Warmte. Iedereen is blij om daar te zijn. Het is een geven en ontvangen. Het is helend voor iedereen, merk ik.
Terwijl we daar in dat knusse hoekje zitten te genieten van een kopje koffie, vertelt ze me hoe ze geniet van alle ontwikkelingen in mijn leven. En hoe blij ze was om me vorig jaar voor het eerst in het echt te zien in het ziekenhuis in Hoofddorp. Dat was onze eerste ontmoeting. In de allereerste tekening die ik voor haar maakte zag ik haar leven aan me voorbijgaan. Ik besloot haar te bellen en zo ontstond dit bijzondere contact. Ondanks haar ziekte heeft ze een prachtige positieve kijk op het leven en haalt ze daar haar inzichten uit en dat heeft zeker effect op haar omgeving. Heel erg mooi!
We hebben later op haar kamer in alle rust naar de tekening gekeken, deze besproken en samen nog van alles daarin ontdekt. De draak in het midden en de slang op een andere plek in de tekening gaven haar precies de boodschappen die voor haar belangrijk zijn. Ik voel me dankbaar dat ik dit cadeau aan haar heb kunnen geven. Dat ik een klein beetje heb kunnen bijdragen aan haar geluk. Deze week mag ze in overvloed ontvangen en dat was aan haar te zien. Haar begeleidster was zo vriendelijk om deze mooie foto te maken.
Samen deelden we Licht, Liefde en Warmte. Een dag om niet snel te vergeten. Dag lieve zij 😉
Tot de volgende ont-moeting.