bank in de sneeuw

Stilte
Mooie volle stilte
Het bos is in rust
De vogels blijkbaar ook
Of ervaar ik de stilte in mezelf?

Met stevige pas
Af en toe ingehouden
Om een vogel te observeren en de natuur
Ten volle in me op te nemen

Ergens ver weg
Hoor ik de auto’s over een blubberig wegdek rijden
Sneeuw heeft zich vermengd met zout en uitlaatgassen

Na de eerste sneeuw
Dat een gladde glinsterende deken liet zien
Mijn eerste voetstappen
Een verstoring van sereniteit

Sneeuw kraakt onder mijn voeten
Gaat in hortende fasen
Ik denk aan energie in beweging

Vibratie, resonantie en reflectie

Elke beweging zet iets in gang
Elke stap resoneert op en in de aarde
Elke stap kan reflectie in beweging zetten

Als wij dat willen

De passerende man met blinde geleidehond
Zie ik vandaag in het bos
Nu zonder rood/witte stok
De stok heeft hij blijkbaar alleen nodig wanneer er mensen in de buurt zijn

Of is dit een aanname?

Mooi hoe hond en man met elkaar zijn
Het belletje van de hond, de natuurgeluiden, de zintuigen
Alles staat aan

Precies op het juiste moment zegt hij: “Goedemorgen”
Aan alles voel ik dat hij niet (af)geleid wil worden
Ik wandel rustig verder
De berg op, tot aan het uitzichtpunt
Waar de bomen, door stralend hun eigen plek in te nemen, het uitzicht hebben opgeslokt

Ik kies mijn favoriete pad naar beneden

Over de wortels van de bomen
Langs het huis waar een grote vriend, een witte herder
Nog maar heel recent begraven ligt

Ik dank hem in stilte
Voor de wijze lessen
Zijn mooie vibratie
De resonantie
Zijn dienstbaarheid naar mij zodat ik kon reflecteren

Het bos maakt plaats voor de weide
De weide maakt plaats voor de weg

De energie verandert

Mijn hoofd doet weer actief mee en zegt:
“Handig om nu gelijk boodschappen te doen”
Onderweg meer fietsers, auto’s en mensen

De een in zijn eigen stilte, de ander in beslag genomen

En ik?

Ik ervaar de stilte als motor voor mijn Creatiekracht

Foto: Bandhu Hondenfotografie