Wij zijn zwanger!

Vorige week ontdekte ik dat we zwanger zijn. Ik herinner me nog dat eerste moment. De ontdekking. Wat een apart gevoel was dat. Van alles ging er door me heen. Het wow gevoel dat met geen woorden te beschrijven is. Dat goddelijke vonkje dat ik voel groeien en ook een moment van angst. Is dit wel de tijd? Kan het wel goed gaan? Is het nog niet te vroeg? Zijn we er wel klaar voor? Maar gelijk die oerkracht voelend, ja we zijn er klaar voor! Het mag geboren worden. Mensen die mij persoonlijk kennen, wees gerust, fysiek zwanger ben ik niet. Ik heb genoten van drie mooie zwangerschappen en ik zou het werkelijke zwanger zijn nog wel eens willen beleven, maar gisteren vierde ik mijn 50ste verjaardag. En alhoewel het technisch gezien nog wel zou kunnen is dat niet wat ik ambieer en daar gaat deze blog ook niet over.
Ik ben op weg naar de tweede helft van deze levensronde. Volgens de Mayatraditie is het zo dat je met 52 jaar de eerste ronde hebt doorlopen. Daarna begint de tweede ronde van het leven waarin je toekomt aan datgene waarvoor je op deze aarde bent. Dus ja zwanger voel ik me wel want het is een aaneenschakeling van veranderingen de laatste tijd en dat lijkt nu in een sneltrein vaart te gaan. En dat deed me denken aan mijn eigen zwangerschappen. Dat ging precies zo. Eerst dat gevoel van euforie en daarna kwamen de gedachten. Als ik nu kijk wat er de afgelopen weken is gebeurd dan lijkt dat bijna exact op een zwangerschap. Vooral nu. Nu het punt gekomen is dat er werkelijk gekozen mag worden voor verandering.

Beleef je zwangerschap

In mijn vorige blog vertelde ik over het ontstaan van de Facebookgroep “ZZPers in verbinding“. De groep wordt dagelijks groter. Mensen die in het zonnetje zijn gezet, dragen anderen weer aan en zo groeit het gestaag. Er gebeurt van alles in die groep. We lopen tegen ongemakken aan en genieten ook met zijn allen. Steeds komt er weer een andere energie in de groep en zo verbinden mensen zich en komen nieuwe ideeën tot stand. Ergens diep verborgen weet iedereen waar het werkelijk om gaat maar niet iedereen kan het nog bevatten en dat is ook weer prachtig. Het gevoel is er maar we weten vaak nog niet wat de bedoeling is. En zo kunnen we enorm van elkaar leren.

Het nieuwe denken

Jarenlang hebben we in een bepaalde structuur ons leven opgebouwd, veelal gestuurd door beleid dat door regeringen is bedacht. Als we werkelijk gaan voelen of dit klopt dan zeggen de meesten dat het totaal tegenstrijdig is met wat ze voelen. Dat is ook de reden dat ik mij alleen nog bezig wil houden met het nieuwe denken, De Nieuwe Aarde-gedachte. En daar gaat deze hele ‘zwangerschap’ over. Ik heb niet het idee dat het een 9 maanden ding is, maar dat de dracht wat langer mag duren. Het zaadje is al lang geleden geplant en is aan het groeien en vormt zich totdat het werkelijk geboren mag worden. En daarna begint het leren en bijschaven. Een paar dagen geleden heb ik hierover een bericht in de groep geplaatst. De groep groeit maar blijft alleen sprankelend als mijn man en ik steeds weer nieuwe mensen in het zonnetje zetten. We voelen enorm de behoefte van veel mensen die graag willen dat we lijstjes maken zodat iedereen makkelijk een ander kan vinden, maar dat is mega-veel werk. Wij konden in het begin niet overzien hoe snel deze groep zou gaan groeien dus riepen we vrolijk dat we lijstjes zouden maken. Maar helaas is dat praktisch gezien niet mogelijk via Facebook.
Ik voel me wel heel fijn dat mijn eigen behoefte, het niet in angst willen leven omdat dat oud voelt, zoveel mensen heeft geraakt. Dat betekent dat er een wederzijds gevoel is dat mag groeien. Zo zijn er op dit moment veel mensen die iets met elkaar tot stand brengen. Dat is toch geweldig! Ik geniet daar enorm van. Wij zijn samen zwanger! En wie weet mogen we met elkaar gaan bevallen. Of een andere soortgelijke bevalling met elkaar meemaken.

Kan de geboorte dan al beginnen?

De geboorte van het totale (kosmische)? Daar zou ik geen uitspraken over willen doen. En dan bedoel ik meer het grotere plan, het plan dat we allemaal proberen te begrijpen en waar we steeds dichterbij lijken te komen. Maar het is wel mogelijk om een volgende stap te zetten. En wat mij betreft is dat een fysieke ontmoeting. Dus bij elkaar komen om onszelf te laten zien. Niet voor het publiek maar voor elkaar. Om met elkaar te delen. Daar zitten wel een paar leuke uitdagingen aan vast. Dan worden we werkelijk aangesproken om oude angsten los te gaan laten. Ik word al helemaal blij van deze gedachte. Wij gaan het namelijk niet organiseren want dan is het weer iets van ons. Nee, laten we het samen doen! Samen organiseren en samen tot stand brengen in co-creatie. Ook dat kunnen we zien als een zwangerschap. We kunnen dit langzaam laten ontstaan. Nou zeg, om dit zo even in een blog te zetten voelt ook al bijna als een geboorte.
Ik daag jullie uit om met elkaar te gaan creëren vanuit vreugde en de gedachte alleen al is, wat mij betreft, super vreugdevol. Ik zou graag de andere jij, zoals ze dat in de Maya traditie zo mooi kunnen zeggen,  ‘in real life’ willen ont-moeten. Als je mee wilt doen met dit prachtige gezamenlijke project, voel je dan vrij om mee te denken en vooral om mee te doen. Het daadwerkelijk neer gaan zetten van een nieuwe manier van leven. Dat kan via Facebook of door mij een mail te sturen.

Ik hoop ‘de andere jij’ spoedig te ontmoeten.
In Lakech